Ու ջուրն աղմըկում, անվերջ փըրփըրում,
Էնտեղ իր բարի, իր սիրող մոր հետ
Մի շատ անհանգիստ տղա էր ապրում,
Մի գորշ խըրճիթում,
Մի հին խըրճիթում,
Գետի եզերքին,
Ծառերի տակին։
Մի օր էլ եկավ անհանգիստ տըղան,
Կանգնեց իր բարի, իր սիրող մոր դեմ.
«Մայրիկ, էստեղից պետք է հեռանամ.
Միակ ձանձրալի տեղը, որ գիտեմ,
Էս գորշ խըրճիթն է,
Էս հին խըրճիթն է,
Գետի եզերքին,
Ծառերի տակին։
Թո՛ղ գընամ շըրջեմ աշխարհից աշխարհ,
Ճամփորդեմ լավ-լավ տըներ տեսնելու,
Ամենից լավը ընտրեմ մեզ համար,
Գամ քեզ էլ առնեմ ու փախչենք հեռու
Էս գորշ խըրճիթից,
Էս հին խըրճիթից,
Գետի եզերքին,
Ծառերի տակին»։
Ու գնաց, երկար թափառեց տըղան,
Մեծ ու հոյակապ շատ տըներ տեսավ,
Բայց միշտ, ամեն տեղ պակաս Էր մի բան…
Ու հառաչելով ետ վերադարձավ
Էն գորշ խըրճիթը,
Էն հին խըրճիթը,
Գետի եզերքին,
Ծառերի տակին։
«Գըտա՞ր, զավա՛կըս», հարցըրեց մայրը,
Ուրախ, նայելով իր տըղի վըրա։
«Ման եկա, մայրի՛կ, աշխարհից աշխարհ,
Ամենից սիրուն, լավ տունը, որ կա,
Էս գորշ խըրճիթն է,
Էս հին խըրճիթն Է,
Գետի եզերքին,
Ծառերի տակին»։
Առաջադրանքներ
Գրի՛ր տրված բառերի հոմանիշները։
եզերք-ծայր
խրճիթ-տնակ
հոյակապ-փառավոր
ուրախ-զվարթ
Գրի՛ր տրված բառերի հականիշները։
անհանգիստ- հանգիստ
տակ-վրա
հեռանալ-մոտենալ
հին-նոր
Բնութագրի՛ր բանաստեղծության հերոսին։
Այդ հերոսը լավն էր‚ բարի էր‚անհանգիստ էր ‚ և սիրում էր իր մորը։
Բանաստեղծությունից դո՛ւրս գրիր տղային բնութագրող հատվածները։
Էնտեղ, ուր հովը խաղում է ազատ
Ու ջուրն աղմըկում, անվերջ փըրփըրում,
Էնտեղ իր բարի, իր սիրող մոր հետ
Մի շատ անհանգիստ տղա էր ապրում,
Բնութագրի՛ր մորը։
Մերը բաըի էր ‚ սիրում էր իր տղային‚ և անհանգիստ չեր ինչպես իր տղան։
Փորձի՛ր արձակ շարադրել բանաստեղծությունը։
Մի անհանգիս‚ բարի տղա է լինում մի գորշ‚ հին խրճիթում էր ապրում։ Մի անգամ գալիս է ‚ և մորը ասում‚ որ գնա և շրջի աշխարհը լավ տուն գտնի‚ գնան այնտեղ ապրեն։ Տղան գնում է աշխարհը շրջում ‚ բայց մի բան պակասում էր ‚ գալիս է տուն‚ մերը ուրախ ասում է ‚ լավ տուն գտար‚ տղան ասում է‚ որ ամենից լավ տունը այս գորշ և հին խրճիթն է։
