Posted in Uncategorized

 

Գլուխ 1
Դեպի մանկատուն
Լոնդոնում բնակվում էին մի հրաշալի մայր և հայր, նրանք երկար ժամանակ երազում էին երեխա ունենալ անունն էլ դնել Վելերա։ տասը տարի անց լույս շխարհ է գալիս մի կապուտաչյա գեղեցիկ աղջիկ և այդ օրվանից հետո նրանք դարձան հրաշալի ընտանիք։ Անցավ 2 տարի և սկսեց պատերազմ, հայրը նրա ընտանիքը պաշտպանելու համար գնաց և մասնակցեց այդ պատերազմին։ Մի քանի օր հետո հայրը մահանում է, պատերազմը դեռ ավարտին չի հասել, մայրը  և Վելերան այդ տխուր օրվանից հետո միասին էին ապրում։ Պատերազմի ընթացքում թուրքերը ներխուժում են Վելերայի և մայրիկի բնակարան, նրանք սպանում  էն մայրիկին։ Երեխան միայնակ է մնում, բայց հետո երբ բնակարան է մտնում մի երիտասարդ նա վերցնում է երեխային և տանում մանկատուն։ Այդ մանակտան դիմացը դրված էին հինգ շատ-շատ երկար քարեր։ Տնօրենը տեսնելով, որ նրա համար տեղ չկա նրան ուղարկում է որպես հավաքարար։ Վելերան առավոտին մինչև գիշեր առանց քնելու էլ հավաքում էր, էլ լուսամուտն էր մաքրում, էլ ավլում բայց տնօրենը նորից դժգոհ է լինում աղջկանից։

Գլուխ 2
Փախուստ մանկատնից

Վելերան զայրանում է և որոշում է փախչել մանկատնից։ Այդ գիշեր բոլոր երեխաները խորը-խորը քնած էին և դա շատ լավ էր Վելերայի համար։ Գիշերը ժամը երեքին նա դուրս է գալիս դպրոցից և երբ նա այդ հինգ քարի կողքով թեկուզ մեկ քայլ այն կողմ գնաց այդ հինգ քարի մեջից դուրս եկան վախենալու հոգիներև սկսեցին Վելերային քաշել չորս կողմից, բայց այդ պահին դուրս եկավ տնօրենը և իր կախարդական փայտիկով ուժեղ լույս հանեց որը վախեցնում է հոգիներին, հոգիները վախեցան և նորից մտան իրենց քարերի մեջ։ Վելերային պատժեցին, պատիժը շատ-շատ դաժան էր, Վելերան պետք էր  հինգ շաբաթ հաց չուտեր և ջուր չխմել, Վելերան հզոր էր և կարողացավ դիմանալ։ Մյուս անգամ Վելերան գիշերը գնաց գողություն անելու, նա հասկանում էր, որ դա շատ սխալ էր, բայց նա ստիպված էր դա անել։ Նա գնաց տնօրենի սենյակ և գողացավ կախարդական փայտիկը։ Մյուս գիշերը նա պատրաստված էր կախարդական փայտիկը ջեռքին գնաց հինգ քարերի մոտ անցավ գիծը և սկսեց նույն բանը, հոգիները դուրս եկան հարձագվեցին  նրա վրա, Վելերան հանեց փայտիկը և երբ ուզում էր լույս հանել կախարդական փայտիկից այդ պահին կախարդական բառերը մոռացավ և սխալ բան ասեց․
-Դոմ-դիմ-հոմ-հիմ-կիմ-կոմ բաուլա։
Այդ պահին նա կախարդական փայտիկով հոգիներին 2 անգամ ավելի ուժեղ դարձրեց։ Ամբող մանկատունը զարթնեց, տնօրենը գնաց փայտիկը վերցրեց և ասաց․
-Բաուլո-նաուլո։
Լույսը եկավ և հոգիներին վռնդեց։ Այս անգամ Վելերան ավելի խիստ պատիժ ստացավ, ան պետք էր 1 շաբաթով գնար դուրս,այդ ցուրտ և անձրևոտ եղանակին։ Վելերան գնաց, բայց պատերից հեռու, ուշադիր սկսեց նայել պատերին, պատերի վրա նկարած էր աշխհար, այդ աշխարհոմ միայն հոգիներ և սարսափելի բաներ, պատերը հին էին և տարորինակ։ Վելերան հասկացավ, որ այդ պատերը ինչ-որ տեղ  կամ աշխհար էն տանում, նա հետաքրքրվեց և գնաց ընկերներ փնտրելու, որ ավելի հետաքրքիր լինի։ Առավոտյան Վելերան գնաց խոհանոց որտեղ հազարավոր երեխաներ նախաճաշում էին, նա ընտրեց երկու հոգու, Անդրիստային և Կարլոսին։ Նրանք չեին ուզում Վելերայի ընկերը լինեին, կարծում էին, թե ինչ-որ մաքրուհի է, ով մայր և հայր չունի, բայց նրանք մի քանի ամիս անց հասկացան, որ Վելերան լավ և գերազանց աղջիկ է։ Նրանք մոտեցան Վելերայի մոտ և ասացին․
-Կերես Վելերա, որ քո մասին այդպիսի վատ բաներ էինք մտածում։
-Լավ ոչինչ իմ ընկերներ, ամեն ինչ լավ է։
Վելերան նրանց պատմեց իր մասին բոլոր վտանգավոր դեպքերը մանկատնում եղած։ Ընկերները հասկացան նրան և որոշեցին օգնել։ Նրանք երեքով մտածեցին նրանց աշխատանքի անունը  «Օպերացիա փախչել մանկատնից»

 

Գլուխ 3
Ճամփորդություն դեպի հոգիների աշխարհ

Նրանք երկար ժամանակ մտածում էին պլան, թե ոնց փախչել մանկատնից։ Նրանք հանեցին մեծ թուղթ և երեք մատիտ, նկարեցին մանկատունը և նրա մեջի սենյակները, պահակներին, տնօրենի սենյակը և այլն։ Երբ նկարեցին վերջացրեցին սկսեցին պլան մտածել։ Երկար մտածեցին նրանք միչև Վելերան չասաց․
-Եկեք վաղը գիշերը հավաքվենք իմ սենյկում, հետո գնանք զգույշ պահակի մոտով անցել, գնալ բակ, հետո քարերի մոտ, աստիճանը դնենք քարերի վրա և բարձրանանք վերև, անմիջապես նստեց հեծանիքնեի վրա և արագ քշելով հեծանիվը անցնենք հոգիների մոտով։
Դա վատ միտք էր, բայց երեխաները դա չէին հասկանում։
Նրանք հենց այդպես էլ արեցին։ Գիշեր էր, նրանք ուզում էին անցնել պահակի մոտով, բայց այդ պահին պահակը արդնացավ և բռնեց նրանց, Անդրիստան այդ պահին պահակին քնաբեր սրսկեց։ Նրանք գնացին քարերի մոտ, դրեցին աստիճանը և բարձրացան քարերի վրա, հեծանիվները կամանց դրեցին քարերի վրա և քշելով գնացին, հոգիները դուրս եկան, խառը պահ էր, հոգիները բռնեցին երեխաներին, բայց այդ պահին դուրս եկավ պահակը գոռաց և հոգիները փախչեցն նրանց աշխարհ երեխաների հետ։ Երեխաները ուշքի եկան մի ճանապարհի վրա, որը շրջապատված էր հոգիներով։ Նարնք վախենում էին այնտեղ, շատ-շատ սարսափելի տեղ էր, նրանք շփոտված էին, չգիտեին ինչ է կատարվում։ Տնօրենը իրական աշխարհում նույնպես չգիտեր ինչ աներ։ Տնօրենը մտածեց, որ ամբողջ մանկատնով նույնպես ուղևորվեին հոգիների աշխարհ։ Բայց երբ դա տնօրենը մտածեց, ընկերները արդեն հասկացան ինչ անել, Վելերան ասաց․
-Անդրիստա, Կարլոս նրանք հոգի են, մենք կարող ենք նրանց միջով անցնել, եկեք բոլորս միասին հաշվենք երեքը և վազելով փախչենք։

Գլուխ 4
Դեպիր թունավոր արևածաղիկների ջերմոց

Նրանք հաշվեցին երեքը արագ-արգ վազելով գլորվեցին դեպի մի հսկայական ջերմոց, այնտեղ շատ-շատ աչրևածաղիկներ կային, Կարլոսը մոտեցավ արևածաղիկներից հոտ քաշի և այդ նույն պահին նրան սկսեց վատ զգալ, հետո այդ արևածաղիկը իր ցողունով փաթատեց Կարոսին և սկսեց սեղմել։ Անդրիստան և Վերելան ուզում էին օգնեին նրան, բայց արաևծաղիկները ցաձոք նրանց էլ էին փաթաթել իրենց ցողունով։  Նրանք փորձում էին ազատվել արևածաղիկներից, բայց ինչքան շարժում էին անում այնքան արևածաղիկները ուժեղ էին սեղմում։ Վելերան հասկացավ, և թուլացրեց մկանները, նա իջավ ներքև և ազտվեց, բայց արևածաղիկները չէին թողնում, որ Վլերան գնար։ Անդրիստան նույնպես թուլացավ և իջավ ներքև, իսկ Կարլոսը մնաց և մնաց։ Աղջիկները գնացին վերցրեցին կացինը և բահը, գնացին կտրեցին արևածաղիկի ցողունը, երբ նրանք կտրեցին արևածաղիկի ցողունը այն ավելի երկարեց և ավելի պինդ դարձան, Կարլոսը համարյա մահանում էր, բայց այդ պահին Անդրիստան գոռաց և բոլոր արևածաղիկները թոռոմեցին ։ Կարլոսը մի երկու ժամ հետո նոր արդնացավ։ Երեխաները շարունակեցին իրենց ճամփորդությունը։ Տնօրենը և բոլոր երեխաները հայտնվել էին  հոգիների աշխարհում նույնպես։ Նրանք սարսափած քայլում էին։ Անդրիստան, Վելերան և Կարլոսը գնացին, գնացին, տեսնեն մի տնակ որտեղից տարորինակ ձայներ էին դուրս գալիս։

Գլուխ 5
Հոգիների ակումբը և գաղտնի թունելը
Երեխաները մոտեցան այդ տնակի մոտ, տեսնեն հոգիների ակումբն է, հոգիները այնտեղ ուտում և խմում էին։ Երեխաները վախենում էին ներդ մտնել, բայց մտան։  Ներս մտան, բոլոր հոգիները նայում էին երեխաների երեսներին։ Նրանք վախեցան և սկսեցին գուռալ և վազել։ Կարլոսը վազում էր, հոգնեց և կանգնեց, մի բաժակ վերցրեց, երբ վերցրեց նրա ոտքերի տակ մի թունել բացվեց, Կարլոսը նայեց աղջիկներին և կանչեց նրա մոտ, Նրանք վազելով գալիս էին և առանց նայելու գնացին և ընկան թունելի մեջ, Կարլոսն էլ նրանց հետևից։ Նրանք գլորվելով գնում էին դեպի ներքև, բայց հետո նրանք շատ գլորվեցին և սկսեցին գորվել դեպի վերև։ Նրանք ծիծաղում էին, որովհետև ներքև գլորվելու տեղը գլորվում էին վերև։ Գլորվեցին հասան մի աղբանոց, որտեղ գտնվում էին մարդկանց մարմինները և նրանց ոսկորները, այնտեղ արյունոտ էր։ Ընկերները դժվար էին շնչում, նրան արդեն մահամերձ էին լինում։ Գնացին առաջ, այնտեղ մի  դուռ կար։ Նրանք բացեցին այդ դուռը, խորը շունչ քաշեցին և գնացին ներս։ Շատ սիրուն բնություն կար և կենդանիներ, բայց կենդանիները հոգի էին, նրանց համար դա զարմանալի չեր։ Նրանք մեծ սեղան տեսան, երկնքից էլ մեծ։ Վազելով գնացին սեղանի մոտ։ Վազում էին, հանակարծ մի բաժակ տեսան Կարլոսը խմեց այն և մատնաչափիկ դարձավ, զատիկից էլ փոքր։
Վելերան ասաց․
-Վայյյ մամա ջան, էս ինչ եղավ, կարլոս դու հո փորձանք չես։
Անդրիստան ասաց․
-Վելերա ջան, ուր է Կարլոսը։
-Եսիմ։ Ասաց Վելերան։
-Արի գտնենք։
-Արի։
Գտնում, գտնում էին, մեկել մի կարիճ բարձրացավ Վելերայի վրա և կծեց։ Այդ կարիճը սովորական կարիճ չեր, նա ում կծում էր, սկսում էր անվերջ պարել։ Վելերան սկսեց պարել, փորձում է կանգնել մեկ է պարում է։ Հետո Անդրիստային մի կռիս է կծում։ Այդ կռիսը ում որ կծում է, նա սկսում է անվերջ ծիծաղալ։ Մեկը պարում էր մեկն էլ ծիծաղում։ Կարլոսն էլ մրջյունի մեջքին էր նստել և ասում։
-Յու հուուուոււուուուուուուոււո։
Պատկերացնում եք Վելերան ու Անդրիստան կոտորվում էն, իսկ Կարլոսը ուրախանում։ Մեկել Կարլոսին գտնում են աղջիկները։ Կարլոսը այնքան փոքր էր, որ Վելերան պարելով չեր կարողանում վերցնել Կարլոսին։ Կանգնեց Վլերայի մատի վրա և նրանք շարունակեցին ճանապարհը։

Posted in Uncategorized

Այս ամիս ես Մայրենի առարկան ավելի շատ սիրեցի։ Այս ամիս ափսոս մենք չկատարեցինք գործնական քերականություն, բայց շատ պատմվածքներ կարդացինք, հեքիաթ ենք թարգմանել Երկու գայլ, Գրել ենք վերլուծություններ և այլն։

Կարդացել ենք ուրբաթ օրը,  կիրակնօրյա ընթերցումներին։ Ուրբաթ օրը ես կարդացել եմ իմ սիրելի գիրքը, Ագաթա Օդլի, որի մասին ես պատմել եմ այստեղ և այստեղ։

Կիրակնօրյա ընթերցումներից կարդացել եմ Ճաբուա Ամիրէջիբի Հեծանիվ, Էդմոնդ Է Ամինչիի սիրտը։

Կարդացել ենք գրաբար ԹՌՉՈՒՆ ԹԱԳԱՒՈՐԻՆ ԵՒ ՁԻ ԱՐՔԱՅԻՆ ՅՈՒՆԱՑ

Ուսումնական աշնան ընթացքում կարդացել եմ Անտեսանելի Տոնինոն:

Աշնան ընթացքում մենք ունեցել ենք 1 շաբաթ հանգիստ և ես պատմել եմ իմ հանգստի մասին այստեղ

 

Posted in Մաթեմատիկա 6-րդ դասարան

Մաթեմատիկա (լրացուցիչ աշխատանք)

Լրացուցիչ աշխատանքներ

1․ Ծառայողի հունվար ամսվա աշխատավարձը եղել է 80000 դրամ, փետրվարինը` 72000 դրամ, մարտինը` 96000 դրամ, ապրիլինը` 88000 դրամ։ Որքա՞ն է ծառայողի՝ այդ չորս ամիսների միջին աշխատա­վարձը։
Լուծում.
80.000+96.000+72.000+88.000=336.000
336.000:4=84.000
Պատ.`84.000

2․ Գրադարակում կա 60 գիրք։ Այդ գրքերի ­2/3-ը ամուր կազմով է։ Ամուր կազմով քանի՞ գիրք կա գրադարակում։
լուծում.
60.2/3=40
պատ.`40 գիրք

3․ Առաջին ժամում գնացքն անցավ 55 կմ, իսկ երկրորդում՝ 60 կմ: Գտեք գնացքի շարժման միջին արագությունը այս երկու ժամում:
լուծում.
55+60=115
116:2=58
պատ.58

4․

5․Նախատեսված էր, որ գործարանը մեկ տարում պիտի թողարկեր 12500 մեքենա։ Գործարանը նախատեսված աշխատանքը կատա­րեց 114 %­ով։ Նախատեսվածից քանի՞ մեքենայով ավելի թողար­կեց գործարանը։
լուծում.
114%­-100%­=14%­
12.500 . 14%­/100%­=1750
պատ.`1750 մեքենայով

Posted in Ռուսերեն

Русский

Прочитайте, вставьте пропущенные буквы. Подпишите части речи: сущ., прил., гл.       

1.Стоял  холодноватый,  но тихий зимний день. На месте грязных луж хрустели тонкие лядяные корки. Порхал редкий чистый снежок.

2.Укажите род имен существительных

аллея, вагон, богатство, восток, декабрь, молоко, тетрадь, октябрь,

солома, радость, лагерь, квартира, молодёжь, ёж

Posted in Անգլերեն

Homework

  1. Substitute the bold type nouns with suitable object pronouns (it, him. them, it, her).
    1. Miller and Davis are going along with  Daisy. Her
    2. Where did you get this photo? It
    3. When will you be meeting the Board members? Them
    4. I bought Ranvir his favourite burger. It
    5. The teacher asked the students to pass the books. Them
Posted in Հայոց լեզու

Ճաբուա Ամիրեջիբի. Հեծանիվը

Ամառային արձակուրդներին ընդամնեը մի քանի օր էր մնացել։

Հայրս արագ քայլելու սովորություն ուներ։ Ես մշտապես ետ էի մնում, առավել եւս այն ժամանակ, երբ ուշադրությունս որեւէ հետաքրքիր բան էր գրավում։

Ինչ֊որ տեղ էինք գնում, իմ ուշադրությունը գրավեց հեծանիվը եւ նրա վրա նստած տղան։ Հեծանիվը նիկելապատ ղեկ ուներ, ցոլալապտերիկ, հետեւում՝ նստելատեղ եւ պահոց։ Տղան կարմիր այտեր եւ ինքնագոհ, զվարթ հայացք ուներ։

Նա մեր կողքով անցավ եւ զանգը ծնգծնգացրեց, զանգի այս ձայնը սրտիս կպավ, կանգնել նայում էի ոչ այն է՝ տխուր, ոչ էլ ուրախությամբ։

Չգիտեմ, թե ինչքան կկանգնեի այնտեղ, եթե չլսեի հայրիկիս կանչը։

Վազելով նրան հասա։

― Այդ ինչի՞ն էիր նայում, ― հարցրեց հայրս։

― Այն տղան հեծանիվ ունի։

― Դո՞ւ էլ ես հեծանիվ ուզում։

― Ուզում եմ, ― պատասխանեցի ես։

― Շա՞տ ես ուզում։

Որոշ ժամանակ մտածեցի, թե ինչպե՞ս հասկացնեմ, որ իրոք շատ եմ ուզում, ոչ թե հենց այնպես․

― Շատ եմ ուզում, ― ասացի հաստատուն ձայնով։

― Եթե իսկապես շատ ես ուզում, ուրեմն՝ կունենաս, ― պատասխանեց հայրիկս։

Ոչինչ չհասկացա, բացի այն, որ հայրիկը նույն պահին ինչ֊որ բան որոշեց։

Մերոնց ուղարկեցինք հանգստանալու։

Հաջորդ օրը հայրիկս շուտ արթնացավ, միասին դուրս եկանք տնից, չգիտեի, թե ուր ենք գնում եւ երբ հարցրի՝ պատասխանեց․

― Կաշխատես, փող կստանաս եւ հեծանից կգնես։

Զարմացա եւ հարցրի հայրիկիս․

― Դու ի՞նչ է, հեծանիցի փող չունե՞ս։

― Ունեմ, ― պատասխանեց։ ― Դո՛ւ չունես, կաշխատես, կունենաս․․․

Այսպես զրուցելով մոտեցանք այն հիմնարկին, որտեղ ես, հայրիկիս որոշմամբ, հեծանիվի փող պիտի աշխատեի։ Արտադրամասն անցանք եւ ապակեպատ պատշգամբով փակված մի սենյակ մտանք, շուրջբոլորը ժանգի հոտ էր, երկաթի կտորներ եւ ինչ֊որ մասեր էին շարված այն մարդու սեղանին ում մոտ ինձ տարավ։

― Բարեւ, Միշո՛, քեզ համար բանվոր դասակարգ եմ բերել, ― ասաց հայրս։

Վարպետ Միշոն վեր կացավ, ձեռքով բարեւեց, թեւիցս բռնեց եւ կարգին զննեց ինձ, անգամ թափահարեց ուսերիցս բռնած։ Այնպես էր նայում, կարծես թե ինչ֊որ մեկի հետ մրցելու պիտի տաներ ինձ, կասկածում էր՝ կհաղթե՞մ, թե՝ ոչ։ Վարպետ Միշոն թխադեմ մարդ էր, ուժեղ, խալաթի գրպանից բավական հին կարկին էր երեւում։

Երբ վերջացրեց ինձ զննելը, ասաց․

― Գնա ամենավերջին արտադրամասը, այնտեղ Սերգեյ Միխայլովիչն է, ծեր մարդ է, փականագործ, ասա թող այստեղ գա։

Դուրս եկա, համարյա ոտքերի թաթերի վրա անցա առաջին արտադրամասը։ Ինձ թվում էր, բոլորն ինձ էին նայում եւ բոլորին խանգարում էի, բայց ո՞ւմ դարդն էր կտրել, ամեն մեկն իր գործով էր զբաղված։ Արտադրամասում աղմուկ էր, հաստոցները ճռճռում էին, թիթեղյա թերթերը շրմփալով ընկնում էին, ամեն ինչ պտտվում ու շարժվում էր։

Գտա ծեր փականագործին, միասին գնացինք վարպետ Միշոյի մոտ եւ տասը րոպե հետո արդեն կապել էի հսկայական գոգնոցը, բրեզենտե ձեռնոցներ էի հագել եւ ջոկում էի թիթեղի կտորները։ Սերգեյ Միխայլովիչի տված ձեւաձողի վրա տեղավորում էի թիթեղի կտորը, կավիճով եզրագծում եւ կողքի դնում։ Սա էր իմ աշխատանքը։ Ցերեկվա ժամը երկուսին արդեն տուն էի գնում, ես դեռ անչափահաս էի եւ իմ աշխատանքային օրը կարճ էր։

Հունիսի տասնիննին առաջին անգամ ես էլ իմ ազգանվան դիմաց աշխատավարձի ցուցակում ստորագրեցի եւ ստացա քսանինը ռուբլի, ափիս մեջ սեղմեցի, ձեռքս դրի գրպանս եւ վազեցի հայրիկիս մոտ՝ աշխատանքի վայրը, թե չէ ոնց պիտի համբերեի մինչեւ գործից տուն գար։

― Պահի՛ր, չծախսես, ― ասաց հայրիկս։

Պահեցի, չծախսեցի ոչ մի կոպեկ, ընթրիքի եւ կինոյի փողը հայրս էր տալիս։

Հունիսին, լավ եմ հիշում, ընդհանուր հաշվով ստացա երեք հարյուր տասնչորս ռուբլի, հուլիսին ուրիշ աշխատանքի տեղափոխվեցի։

Հնարավոր չէր, որ ամեն օր չբացեի դարակը, երեք֊չորս օրը մեկ հաշվում էի փողերս։ Չեմ կարող ասել, թե ինձ հաճույք էր պաճառում փող հաշվելը, բայց պահանջ էի զգում, որ ստուգեի՝ տեղո՞ւմ են փողերս, թե՝ ոչ։

Ո՞վ պետք է տաներ։

Օգոստոսի մեկին հիմնարկը վերջնահաշվարկ կատարեց, ազատվեցի աշխատանքից։

Ես ունեի սեփական քրտինքով հեծանից գնելու համար վաստակած 720 ռուբլի գումար՝ սեղանի դարակում դրված, դարակը փակել էի, բանալին գրպանումս էր, եւ գնացքը ինձ ու հայրիկիս դեպի հանգստյան տուն էր տանում։

Ամբողջ օգոստոս ամիսը հոգով տանջվում էի, համբերությունս այլեւս չէր բավականացնում, թե երբ է սկսվելու ուսումնական տարին, որ գնանք խանութ եւ գնենք նիկելապատ ղելով, լապտերիկով, պահոցով հեծանիվը։ Բոլորը գիտեին, որ ես փող ունեի, որը վաստակել էի սեփական աշխատանքով, այն էլ՝ 720 ռուբլի եւ այս գումարով կառնեի հեծանիվը։

Վերջապես վերադարձանք հանգստյան տնից, սկսվեցին դասերը, եւ ես նույն օրը պիտի վազեի խանութ՝ հեծանիվ գնելու։

Դպրոցից վազելով տուն եկա, գցեցի պայուսակս, բացեցի դարակս, հաշվեցի գումարը, դրի գրպանս։ Արդեն ուզում էի գնալ հեծանից գնելու, երբ նկատեցի, որ իմ քույրիկ Քեթինոն իր շորերը, գուլպաները եւ կոշիկները արագ֊արագ դասավորու էր ճամպրուկի մեջ եւ կամաց, անձայն լաց լինում, արցունքներն իրար հետեւից թափվում էին․․․

Մոտեցա, դեմքին նայեցի։

Լացում էր, իսկապես լացում էր։

― Ինչո՞ւ ես լացում, Քեթինո, ― հարցրի ես եւ անմիջապես մտածեցի, որ նրա լացի եւ ճամպրուկի հավաքելու մեջ անպայման կապ կար, գիշերը հայրիկը մայրիկին ինչ֊որ բան էր ասում։

― Այն տղան մի կիսամաշ տաբատից եւ ուսանողական տոմսից բացի ոչինչ չունի, վերջացնե՜ն, ոտքի կանգնեն եւ հետո, ինչ կուզեն, թող անեն, թեկուզ երեք անգամ պսակվեն։

Այն տղայի անունը Գիգլա էր, երբեք չէի տեսել նրան կիսամաշ տաբատով, ջրագնդակի խմբակ էր հաճախում։

Վա՜խ, այդ ինչպե՜ս էր խաղում։

Ես շատ էի ուզում, որ Գիգան եւ Քեթինոն․․․

― Աչիկո, ցավդ տանեմ, եղբայրս, դու արդեն մեծ տղա ես եւ երեւի ինձ կհասկանաս, ես տնից գնում եմ Գիգայի մոտ, էլ չեմ կարող․․․, ― Քեթինոն լացեց, եւ ես էլ սկսեցի լացել, չնայած մինչեւ հիմա չեմ հասկանում, թե ի՞նչը չէր կարող Քեթինոն։

Քեթինոն ճամպրուկը արագ վերցրեց, ինձ համբուրեց, սրբեց արցունքները, տխուր ու սրտաճմլիկ նայեց այս ու այն կողմ եւ գնաց։

Ես հետեւից գնում էի եւ լացում, սիրտս էլ չդիմացավ, իրեն հասա եւ հարցրի․ ―Քեթինո, Գիգլան կիսամաշ տաբատից եւ ուսանողական տոմսից բացի ոչինչ չունի, ինչո՞վ պիտի ապրեք։

Քեթինոն մտածեց եւ պատասխանեց․

― Մենք աղքատությունից չենք վախենում, սիրում ենք միմյանց։

Ես հանեցի 720 ռուբլին եւ Քեթինոյի վերնազգեստի գրպանը խցկեցի։

―Ո՛չ, չեմ ուզում, Աչիկո, հետ վերցրու, ― անհանգստացավ Քեթինոն եւ ինձ մեկնեց փողը։

― Չեմ վերցնի, ձեզ պետք կգա, ― ասացի ես եւ մի քանի քայլ ետ քաշվեցի։

Քեթինոն նորից լացեց․․․ միայն թե այս անգամ հետն էլ ժպտում էր, հետո գումարին նայեց, դրեց գրպանըն ու ասաց․

― Շնորհակալություն, Աչիկո, այս պարտքդ մենք երբեք չենք մոռանա, մենք անպայման քեզ համար հեծանից կգնենք։

Քեթինոն գնաց։

Երեկոյան հայրիկս այնպիսի իրարանցում սարքեց, որ մինչ այդ ոչ մեր ընտանիքում, ոչ էլ հարեւանների տանը չէի տեսել։

Ինչ խոսք, պարզվեց, 720 ռուբլու պատմությունն էր, եւ ճիշտն ասած, ուզածի չափ դնգստեցին։ Քեթոյի եւ Գիգլայի փոխարեն ես մի լավ ծեծ կերա։

Հայրիկս հայտարարեց, որ Քեթինոն մեր ընտանիքում այլեւս ոտք չի դնի․․․ մայրիկն էլ նույն կարծիքին էր։

Մոտավորապես երկու֊երեք ամիս անց մի հետաքրքիր, հաճելի բան լսեցի։

Հայրիկը ննջասենյակում մայրիկին ասաց․

― Մեր տղան լա՜վն է մեծանում, ինչպե՜ս է տվել իր փողերը այն հիմար աղջկան։ Ես պետք է իր համար հեծանիվ գնեմ․․․ իսկ այն աղջկա ոտքը․․․ Տեսնել չեմ ուզում․․․

Գիգլան եւ Քեթինոն զույգ տղա ունեցան, հայրիկն էր նրանց զբոսանքի տանում, բարեկամների եւ բոլորի մոտ պարծենում էր, թե գայլերի նման թոռներ ունի։

Իսկ ինձ համար ոչ ոք հեծանիվ չգնեց։

Posted in Ռուսերեն

задание

Кто, что ,Какой, какая, какие, что делает .

красивая девочка готовит обед.
большой слон пёт воду.
Она играет с белым ручкой.
Они спортивные дети и они играют футбол с мачом.

Posted in Մաթեմատիկա 6-րդ դասարան

Մաթեմատիկա

1․ Գնացքի մի վագոնում 36 ուղևոր կա, իսկ մյուսում՝ դրա 5/6-­ը։ Ընդամենը քանի՞ ուղևոր կա այդ երկու վագոններում։
լուծում.
36.5/6=30
30+36=66
պատ.`66 ուղևոր

2․ Խանութը ստացավ 20 կգ խնձոր, վաճառվեց ամբողջի ¾ մասը: Քանի՞ կիլոգրամ խնձոր մնաց խանութում:
լուծում.
20.3/4=15
20-15=5
պատ.`5 խնձոր

3․ Որոշեք թե՞ տրված թվերից առաջինը երկրորդի ո՞ր տոկոսն է կազմում

ա) 3 և 6=50%­
բ) 28 և 140 =20%­
գ ) 800 և 160 =5%­
դ) 25 և 125 =500%­
ե) 5 և 100 =1000%­
զ) 4/5 և 40=2%­

4. Հիմնարկի մի բաժնում կա 5 աշխատակից։ Բաժնի վարիչը 56 տարեկան է, նւա տեղակալը՝ 52 տարեկան, մյուս աշխատակիցների տարիքներն են՝ 60 , 27, և 25։ Որքա՞ն է այդ բաժնի աշխատակիցների միջին տարիքը։
լուծում.
56+52+60+27+25=219
220:5=44
պատ.`44

5․ Մրցավազքն անցկացվում էր 25 կմ երկարությամբ օղակաձև ճա­նապարհին։ Յուրաքանչյուր մեքենա մինչև վերջնագծին հասնելը 20 անգամ պիտի անցներ այդ ճանապարհը։ Մեքենաներից մեկին մինչև վերջնագիծը մնում էր անցնելու ամբողջ ճանապարհի ­1/5-ը։ Քանի՞ կիլոմետր էր անցել մեքենան։
լուծում.
20.1/5=4
25-4=21
պատ.`21

Լրացուցիչ աշխատանքներ

1․ Ծառայողի հունվար ամսվա աշխատավարձը եղել է 80000 դրամ, փետրվարինը` 72000 դրամ, մարտինը` 96000 դրամ, ապրիլինը 88000 դրամ։ Որքա՞ն է ծառայողի՝ այդ չորս ամիսների միջին աշխատա­վարձը։
լուծում.

80.000+88.000+96.000+72.000=366.000
366.000:4=84.000
պատ.
84000

2․ Գրադարակում կա 60 գիրք։ Այդ գրքերի ­2/3-ը ամուր կազմով է։ Ամուր կազմով քանի՞ գիրք կա գրադարակում։
լուծում.
60.2/3=40
պատ.`40

3․ Առաջին ժամում գնացքն անցավ 55 կմ, իսկ երկրորդում՝ 60 կմ: Գտեք գնացքի շարժման միջին արագությունը այս երկու ժամում:
լուծում.
55+60=115
114:2=57
2 տարբ`(116:2=58)
պատ.`57 (58)

4․

5․Նախատեսված էր, որ գործարանը մեկ տարում պիտի թողարկեր 12500 մեքենա։ Գործարանը նախատեսված աշխատանքը կատա­րեց 114 %­ով։ Նախատեսվածից քանի՞ մեքենայով ավելի թողար­կեց գործարանը։
լուծում.
114-100=14
12.500 . 14/100=1710
պատ.
1710 մեքենայով

Posted in Մաթեմատիկա 6-րդ դասարան

Մաթեմատիկա

Առաջադրանք 1
Մեծացրո՛ւ,
w) 35-ը 20%-ով,
35.20%/100%=7
35+7=42
p) 60-ը 25%-ով,
60.25%/100%=15
60+15=75
q) 50-ը 40%-ով,
50.20%/100%=20
50+20=70
η) 4200- 16%-ով:
4200.16%/100%=672
4200+672=4872

Փոքրացրո՛ւ,
w) 70-ը 10%-ով,
70.10%/100%=7
70-7=63
p) 60-ը 35%-ով,
60.35%/100%=21
60-21=39
q) 120-ը 15%-ով,
120.15%/100%=18
120-18=102
η) 1250-ը 20%-ով:
1250.20%/100%=250
1250-250=1000

Առաջադրանք 2
Համակարգչի օպերատորը մուտքագրեց ձեռագրի 40%-ը: Քանի՞ էջից էր բաղկացած ձեռագիրը, եթե օպերատորին մնացել էր մուտքագրելու 120 էջ:
120.100%/60%=200
պատ.`200 էջ

Առաջադրանք 3
Ննջարանի մակերեսը 12 մ է, որը կազմում է ամբողջ բնակարանի 15%–ը: Որքա՞ն է բնակարանի ընդհանուր մակերեսը:
12.100%/15%=60մ
Պատ.`60մ 

Առաջադրանք 4
Խնձորի չրի զանգվածը կազմում է թարմ խնձորի զանգվածի 16%-ը։
ա) Քանի՞ տոննա թարմ խնձոր պետք է վերամշակել՝ 2 տ չիր ստանալու համար։
2000.100%/16%=12.500
բ) Որքա՞ն չիր կստացվի 4 տ թարմ խնձորից:
4000.16%/100%=640

Լրացուցիչ աշխատանք
Առաջադրանք 1
Զբոսաշրջիկն անցավ երթուղու 70%-ը, և նրան մնաց անցնելու ևս 6 կմ: Քանի՞ կիլոմետր էր ամբողջ երթուղին:
100%-70%=30%
30.100%/6%=500կմ

Առաջադրանք 2
Գտիր այն թիվը, որի
ա) 30%-ը հավասար է 400–ի 50%–ին,
666    2/3
բ) 20%–ը հավասար է 200–ի 60%-ին:
600

Առաջադրանք 3
Հաշվի՛ր 124-ի 1%-ը-1  6/25
10%-ը, 15%-ը:-1  1/2

Առաջադրանք 4
Սպիտակ արջը կշռում է 700 կգ, իսկ թխաթույր արջը նրանից թեթև է 57%-ով: Որքա՞ն է թխաթույր արջի զանգվածը:
700.57%/100%=399
700-399=401
պատ.`401կգ